Langere arbeidsduur. De Wet flexibel werken geeft de werknemer ook recht op uitbreiding van zijn arbeidsduur. In afwijking van die wet (artikel 2) kan de werknemer zijn arbeidsduur echter uitsluitend in overleg met de werkgever uitbreiden. Als de werkgever het voorstel afwijst, laat hij dit de werknemer schriftelijk weten. Daarbij noemt hij ook de redenen voor zijn besluit.
Langere arbeidsduur. In afwijking van het bepaalde onder 1 kan de werkgever vanuit het bedrijfs- belang een arbeidsduur van meer dan gemiddeld 36 uur per week (= 1872 uur per jaar), maar niet meer dan 40 uur gemiddeld per week (= 2080 uur per jaar) vaststellen. Deze langere arbeidsduur kan van toepassing zijn op:
Langere arbeidsduur. Het hoofd van de SZW /Arbeidszaken kan op verzoek (van de werkgever) voor bepaalde tijd een langere arbeidsduur vaststellen, zowel ten aanzien van schemawerkers, als ten aanzien van niet schemawerkers.
Langere arbeidsduur. Artikel 86
Langere arbeidsduur. De arbeidsduur boven gemiddeld 36 uur per week (maximaal 1872 per jaar) tot gemiddeld 40 uur per week (maximaal 2080 per jaar). (ACAO)
Langere arbeidsduur. De werknemer die voor 1 januari 2002 in dienst is bij een werkgever als bedoeld in artikel 77 lid 7 CAO en een normale gemiddelde arbeidsduur heeft van 37 uur, behoudt deze 37 uur. Werkgever en werknemer kunnen in overleg een 38 urige werkweek overeenkomen met evenredige verhoging van het salaris.
Langere arbeidsduur a. De werknemer kan de werkgever verzoeken zijn arbeidsduur uit te breiden naar tijdelijk maxi- maal 40 uur gemiddeld per week.